Nei Jia Quan


Όταν αναφερόμαστε στις λεγόμενες "Εσωτερικές Τέχνες" (Νέϊ Τζιά Τσουάν - Nei Jia Quan) του Κινέζικου Κουνγκ Φου εννοούμε κυρίως το Σινγκ Γι Τσουάν (Xing Yi Quan),το Μπα Γκουά Τζανγκ (Ba Gua Zhang) και το Τάϊ Τζι Τσουάν (Tai Ji Quan).

Την πρώτη φορά που έγινε σύνδεση των τριών αυτών τεχνών κάτω από την  ονομασία Νέϊ Τζιά Τσουάν ήταν το 1894 όταν ο δάσκαλος του Μπα Γκουά Τζανγκ Τσένγκ Τινγκ Χούα (Cheng Ting Hua) και οι φίλοι του Λίου Ντε Κουάν (Liu De Kuan), Λι Τσουν Γι (Li Cun Yi) και Λίου Γουέϊ Σιάνγκ (Liu Wei Xiang), ενώθηκαν και φτιάξανε μία μικρή οργάνωση μαχητικών τεχνών για να βελτιώσουν το επίπεδο των τεχνών τους, να πετύχουν την αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών στυλ και δασκάλων και να ανεβάσουν το επίπεδο των μαθητών τους. Σ' αυτήν την "αδελφότητα" εκπροσωπούνταν η τέχνη του Μπα Γκουά από τον Τσένγκ Τινγκ Χούα, του Τάϊ Τζι από τον Λίου Ντε Κουάν και του Χσινγκ Γι από τους Λι Τσουν Γι και Λίου Γουέϊ Σιάνγκ. Οι δάσκαλοι αυτοί μετά την ένωση, αποφάσισαν πως όποιος μαθητής ακολουθεί έναν από αυτούς, θα μπορούσε ελεύθερα να ακολουθεί και τους υπόλοιπους.

      Guo Yun Shen         Cheng Ting Hua    Sun Lu Tang       Li Jing Lin                 Li Yulin

Με αυτή την συνεργασία οι δάσκαλοι αυτοί βελτίωσαν τις διδασκαλικές του ικανότητες και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αν και οι τέχνες τους έχουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, ωστόσο ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Θέλησαν να δώσουν σ' αυτή την οικογένεια ένα όνομα και έτσι την ονόμασαν "Γροθιά της Εσωτερικής Οικογένειας" (Nei Jia Quan). Η πρώτη φορά  που έγινε δημοσίευση βιβλίου και αναφέρονται οι τέχνες αυτές ως εσωτερικές τέχνες, της ίδιας οικογένειας, είναι στα βιβλία του διάσημου δασκάλου Σουν Λου Τανγκ στις αρχές του 19ου αιώνα.



_Η Τέχνη του Σινγκ Γι Τσουάν (Xing Yi Quan/ Xin Yi Quan)

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτό το στυλ πολεμικής τέχνης πήρε το όνομά του από το ρητό που λέει ότι «παρόλο που το εξωτερικό σώμα κινείται, η καρδιά παραμένει ειλικρινής», που σημαίνει ότι το εξωτερικό συνεργάζεται και είναι σε ενότητα με το εσωτερικό – όντας και τα δύο ταυτόχρονα σε κίνηση και σε ακινησία. Άλλοι ισχυρίζονται ότι πήρε αυτό το όνομα επειδή πολλές από τις κινήσεις της εκφράζουν το χαρακτηριστικό συναίσθημα και την πρόθεση συγκεκριμένων κινήσεων των ζώων.

Σύμφωνα με ιστορικές πηγές, το Σινγκ Γι δημιουργήθηκε από τον Τζι Λουνγκ Φενγκ (Ji Long Feng) κατά το τέλος της δυναστείας των Ming και τις αρχές της δυναστείας των Qing. Το Σινγκ Γι, ήταν δημοφιλές στις επαρχίες Hennan, Shanxi και Hebei. Σε κάθε επαρχία εξελίχθηκε διαφορετικά. Έτσι, στην Shanxi ασκούν το shantishi, wuxingquan (πέντε στοιχεία), και xierxingquan (δώδεκα φόρμες ζώων). Το στυλ Shanxi χαρακτηρίζεται από πολύ σφικτές γροθιές και ευλύγιστη δύναμη. Στην Hebei, καθώς είναι δίπλα στην Shanxi, το στυλ έχει παρόμοιο χαρακτήρα, με ανοιχτό και σταθερό πλαίσιο. Στην Hennan ονομάζεται xinyiquan, και χαρακτηρίζεται από γρήγορη, γενναία και έντονη δύναμη.

Γενικότερα, αυτό το στυλ πολεμικής τέχνης, χαρακτηρίζεται από απλές και καθαρές κινήσεις και στάσεις. Το σώμα παραμένει ίσιο, τα βήματα σταθερά και τα πόδια με τα χέρια συνεργάζονται για να παράγουν κινήσεις γεμάτες δύναμη, με καθαρά όρια.

Υπάρχουν αρκετά ρητά για το  Σινγκ Γι που χρησιμεύουν ως κατευθυντήριες γραμμές για την εξάσκηση:
•    Οι δύο αγκώνες δεν πρέπει να φεύγουν από τα πλευρά
•    Τα δύο χέρια προστατεύουν πάντα την καρδιά
•    Η γροθιά είναι σαν τον άνεμο που σηκώνεται από το έδαφος
•    Όταν κάνεις ένα βήμα είσαι σαν το αλέτρι
•    Όταν πέφτεις κάτω είσαι σαν ένα δέντρο που βγάζει ρίζες
•    Όταν χτυπάς, τα πόδια αντιστοιχούν στο 70% και τα χέρια στο 30% της δύναμης και της ενέργειας που χρησιμοποιείται. 

Sun Lu Tang
Υπάρχουν επίσης αρκετά ρητά που απεικονίζουν την στρατηγική του Σινγκ Γι:
•    Αν τολμάς να χτυπήσεις θα κερδίσεις
•    Να είσαι γενναίος και να προχωράς ευθεία μπροστά
•    Πάντα να χτυπάς και να επιστρέφεις γρήγορα
•    Κράτα τον εαυτό σου για κέντρο, σαν να είσαι το κέντρο μίας έκρηξης
•    Το άδειο και το γεμάτο πρέπει να συνεργάζονται
•    Να γνωρίζεις τον εαυτό σου και να γνωρίζεις τον εχθρό
•    Πάντα να αναζητάς την κατάλληλη στιγμή και μετά να κινείσαι
•    Όταν χτυπάς να μην σκέφτεσαι το αποτέλεσμα – απλά κάντο!
•    Το χτύπημα πρέπει να είναι τόσο απλό όσο και το περπάτημα
•    Το να χτυπάς τον εχθρό σου πρέπει να είναι τόσο απλό όσο το να ξεριζώνεις το χορτάρι.
•    Αν πατήσεις στο κέντρο του εχθρού σου, ακόμη και ένας αθάνατος δε θα έπρεπε να μπορεί να τον υποστηρίξει
•    Όταν χτυπάς κάποιον, δε θα πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίσει το σχήμα της κίνησής σου.
•    Αν μπορούν να δουν και να αναγνωρίσουν την πρόθεσή σου, δεν θα είσαι σε θέση να χτυπήσεις σωστά.
•    Γροθιά/όχι γροθιά, πρόθεση/όχι πρόθεση… Εάν δεν υπάρχει πρόθεση, τότε μπορείς να δεις την πραγματική πρόθεση. 


_Η Τέχνη του Μπα Γκουά Τζανγκ (Ba Gua Zhang)

Το Μπα Γκουά Τζανγκ, είναι ένα είδος μποξ που χαρακτηρίζεται από μία ειδική εναλλαγή στα χέρια και στο βήμα. Όταν  κανείς προχωρά, αλλάζει πάντα κατεύθυνση, κινούμενος είτε προς μία από τις τέσσερις κατευθύνσεις, είτε προς κάποια από τις τέσσερις γωνίες. Καθώς οι κατευθύνσεις της κίνησης συνθέτουν μία εικόνα που μοιάζει με το σύμβολο bagua (τα οκτώ τρίγραμμα) το στυλ αυτό ονομάστηκε Μπα Γκουά Τζανγκ.

Σύμφωνα με μία εκδοχή, κατά την δυναστεία των Qing, τον δεύτερο χρόνο που ήταν στην εξουσία ο αυτοκράτορας Jia Qing, ο Wang Xiang ήταν δάσκαλος του Feng Ke Shan. Κατά τον 15ο χρόνο που ήταν στην εξουσία ο Jia Qing, ο Liu Liang Chen είδε τον Ke Shan να ασκείται στα οκτώ τετράγωνα βήματα (8 square steps). Ο Liang Chen παρατήρησε ότι τα βήματα αυτά μοιάζουν με το bagua. Ο Ke Shan απάντησε: «Πώς το ξέρεις;» Και ο Liang Chen είπε: «Είσαι ο Li, είμαι ο Kan. Μαζί είμαστε οι Li/Kan», εννοώντας ότι δουλεύοντας μαζί είναι σαν το yin/yang. Το τριγράμμο Li συμβολίζει τη φωτιά, ενώ το τρίγγραμο Kan το νερό.

Li Tian Ji
Μία άλλη ιστορία λέει ότι κατά τα μέσα της δυναστείας των Qing, το Μπα Γκουά Τζανγκ ήταν πολύ δημοφιλές στο Πεκίνο. Ο πρώτος που το προώθησε ήταν ο Ντονγκ Χάϊ Τσουάν (Dong Hai Chuan) από την Hebei, και στην συνέχεια εξαπλώθηκε στις επαρχίες Tianjin και Hebei. Οι τεχνικές και η θεωρία ωρίμασαν μέρα με τη μέρα και σταδιακά έγινε ένα από τα σημαντικότερα στυλ του μποξ. Πολλά οικογενειακά συστήματα αναπτύχθηκαν έκτοτε.

Το Μπα Γκουά Τζανγκ έχει οκτώ βασικές τεχνικές της παλάμης, που ονομάζονται «οκτώ Μητέρες Παλάμες» (8 mother palms) και το κάθε στυλ συνδυάζει αυτές τις οκτώ τεχνικές των χεριών για να σχηματίσει 64 τεχνικές. Το βασικό βήμα είναι το «mud-walking» (περπάτημα στη λάσπη), που ακολουθεί την καμπυλότητα ενός κύκλου. Ο βηματισμός είναι πολύ σημαντικός και η προσπάθεια που έχει προηγηθεί θα πρέπει να είναι εμφανής. Η βασική μέθοδος για το σώμα είναι το στρίψιμο και το γύρισμα, και πρέπει να είναι πάντα κυκλικό και ευλύγιστο, αλλά ποτέ δύσκαμπτο. Οι βασικές μέθοδοι των χεριών είναι: γροθιά, αναχαίτιση, διείσδυση, εκτροπή, σπρώξιμο, υποστήριξη, εκφορά, καθοδήγηση, κλείδωμα, γάντζωμα, χτύπημα, κλείσιμο, κρύψιμο, άνοιγμα (punch, stop, intercept, divert, push, support, bring, lead, qinna, hook, hit, close, hide, open).Τα γενικά χαρακτηριστικά του Μπα Γκουά Τζανγκ είναι ότι το σώμα παραμένει κυκλικό και κινείται γρήγορα,τα βήματα είναι σταθερά, αλλά ευλύγιστα, και κάθε κίνηση συνδέεται με τις υπόλοιπες. Μία οριζόντια και μία κατακόρυφη δύναμη διασταυρώνονται, συνδυάζοντας δυνατά χτυπήματα με απαλές κινήσεις που επιτρέπουν σε κάποιον να εκτρέψει την δύναμη που έρχεται και να αποτρέψει τον κίνδυνο.


_Η Τέχνη του Ται Τσι Τσουάν (Tai Ji Quan)

Οι κινήσεις πρέπει να είναι μαλακές, ειρηνικές και όχι άκαμπτες. Πρέπει να ακολουθούν τις φυσικές κινήσεις του σώματος, χωρίς ξαφνικά πάνω κάτω ή περίεργες πηδηχτές κινήσεις. Μετά την ολοκλήρωση μίας φόρμας, μπορεί κάποιος να είναι ιδρωμένος, αλλά η αναπνοή του θα παραμένει χαλαρή. Έτσι, η εξάσκηση στο Taiji είναι κατάλληλη για όλους. Καθώς περνάμε από την μία κίνηση στην άλλη, η σύνδεση δεν πρέπει να χάνεται, όλη η φόρμα πρέπει να είναι συνεχής, όπως το νερό που τρέχει ή τα σύννεφα που κινούνται. Οι κινήσεις του πάνω μέρος του σώματος δεν είναι ευθείες, αλλά καμπύλες. Οι κινήσεις του Taiji είναι κυκλικές, και περιλαμβάνουν τόσο ελλείψεις όσο και μισούς κύκλους. Μέσω της κυκλικής δραστηριότητας κάθε οπή του σώματος (μάτια, μύτη, αυτιά κλπ) ασκείται, έτσι ώστε κάθε μέρος του σώματος να αναπτύσσεται υγιώς. Η μέση είναι η μητέρα - κάθε κίνηση πηγάζει από αυτήν, καθώς όλο το σώμα είναι σε κίνηση. Το πάνω και το κάτω μέρος του σώματος κινούνται μαζί, ενώ η μέση λειτουργεί ως το συνδετικό τους κέντρο. Όλο το σώμα ακολουθεί την εναλλαγή της κίνησης και της κατεύθυνσης μέχρι το τέλος της φόρμας. Κατά την εκτέλεση της φόρμας, ο νους πρέπει να είναι συνεπής προς τις κινήσεις. Όταν το πάνω μέρος του σώματος κινείται, κινείται και το κάτω, και αντίστροφα. Όταν τα χέρια κινούνται, το ίδιο κάνουν και τα πόδια. Η αναπνοή προσαρμόζεται φυσικά και συνεργάζεται με τις κινήσεις, ακολουθώντας το πάνω και το κάτω της κίνησης. Το μέσα και το έξω, το πάνω και το κάτω γίνονται ένα ενοποιημένο όλο.

Yang Cheng Fu
Προϋποθέσεις κάθε στάσης για το κάθε μέρος του σώματος

1.    Κεφάλι
Κρατήστε το σαγόνι μέσα, το κεφάλι όρθιο πάνω, νιώστε την ενέργεια στην κορυφή του κεφαλιού. Το κεφάλι νιώθει σα να το τραβάνε από ψηλά, αλλά οι μυς πρέπει να είναι χαλαροί. Η έκφραση του προσώπου πρέπει να είναι φυσική, το στόμα φυσικά κλειστό, η γλώσσα να ακουμπάει πάνω βοηθώντας στην παραγωγή σάλιου.

2.    Πάνω μέρος του σώματος

i.    Στήθος
Η πλάτη πρέπει να είναι σαν τόξο, ενώ το στήθος κοίλο, χωρίς να καμπουριάζετε – πρέπει να δημιουργείται η αίσθηση της χαλάρωσης ώστε η ενέργεια να βυθίζεται στο ενεργειακό κέντρο –(dantien). Διατηρήστε την φυσική καμπύλη της πλάτης, έτσι ώστε οι μυς της πλάτης να ακολουθούν τα χέρια. Ταυτόχρονα, οι μυς του στήθους πρέπει να είναι χαλαροί, και το στήθος χαλαρό.

ii.    Μέση – Σπονδυλική στήλη
Η μέση χρησιμεύει σαν άξονας, ενώ η ενέργεια είναι σαν τον τροχό. Τα πέλματα, τα πόδια και μέση σχηματίζουν μία ολότητα. Κάθε φορά που πατάτε ή γυρνάτε, η μέση πρέπει να χαλαρώνει και να βουλιάζει. Η ένταση στη μέση επηρεάζει δυσάρεστα την ευλυγισία, ενώ μία χαλαρή μέση χρησιμοποιεί την δύναμη των ποδιών, διευκολύνοντας την προσπάθεια για ολότητα. Η σπονδυλική στήλη πρέπει να παραμένει ίσια, υποστηρίζοντας το βάρος μας και διατηρώντας την σωστή στάση. Η μέση και η σπονδυλική στήλη ελέγχουν την πρακτική του Taiji.

iii.    Γοφοί
Βυθίστε τους γοφούς και μαζέψτε τους, χρησιμοποιώντας περισσότερο το μυαλό παρά έντονη δύναμη. Διαφορετικά το φυσικό σχήμα του σώματος καταστρέφεται. Δώστε προσοχή καθώς κατεβαίνετε προς τα κάτω, αποφεύγοντας να στρίψετε δεξιά ή αριστερά, κρατώντας πάντα το πάνω μέρος του σώματος ευθύ. Η χαλάρωση των μυών του γοφού βοηθάει τη μέση και τη σπονδυλική στήλη να χαλαρώσουν.

3.    Πόδια
Όταν πατάμε, οι ρίζες της δύναμης και της σταθερότητας του σώματος βρίσκονται στα πόδια. Η θεωρία του Taiji λέει ότι «η ρίζες είναι στα πέλματα, η δύναμη στα πόδια, η μέση είναι η μητέρα και το σχήμα βρίσκεται στα δάχτυλα». Η θέση και η κίνηση των ποδιών και των πελμάτων επηρεάζουν την κίνηση ολόκληρου του σώματος. Έτσι, όταν κουνάτε τα πόδια, βεβαιωθείτε ότι οι γοφοί και οι αρθρώσεις των γονάτων ακολουθούν, ώστε να είναι εύκολη και φυσική η κίνηση προς τα μπροστά ή προς τα πίσω. Όταν ακουμπάμε ή σηκώνουμε τα πόδια, αυτά πρέπει να παραμένουν ευλύγιστα, «τα βήματα πρέπει να είναι σαν το περπάτημα της γάτας».Πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή στην κατανομή του βάρους (γεμάτο/άδειο). Αποφεύγοντας την διπλή επιβάρυνση πρέπει να προσέχουμε ποιο πόδι είναι γεμάτο και ποιο άδειο. Όταν το βάρος είναι στο δεξί πόδι, τότε το δεξί πόδι είναι γεμάτο και αντίστροφα. Η στάση πρέπει να παραμένει φυσική και βολική, με το λυγισμένο πόδι να υποστηρίζει το βάρος και το άλλο να πλησιάζει φυσικά.
Οι κλωτσιές πρέπει να γίνονται αργά, καθώς το σώμα παραμένει σταθερό. Το χτύπημα των ποδιών δεν πρέπει να είναι πολύ έντονο, αλλά ανάλογο με την ικανότητα του καθένα.

4.    Χέρια
Βυθίστε τον ώμο και τον αγκώνα σημαίνει χαλαρώστε τις αρθρώσεις. Αν βυθίσετε την άρθρωση του ώμου «απλώστε τον ώμο – reach out the shoulder» μπορείτε να βυθίσετε και την άρθρωση του αγκώνα, καθώς είναι ενωμένες. Σύμφωνα με την θεωρία του Taiji «τα μάτια ακολουθούν τα χέρια». Όλες οι κινήσεις δείχνουν στα χέρια. Όταν κανείς σπρώχνει, ο καρπός χαλαρώνει, η παλάμη παραμένει φυσική και τα δάχτυλα ανοίγουν και είναι λίγο κυρτά. Ο καρπός δεν πρέπει να είναι σφιχτός. Οι κινήσεις των χεριών είναι συνεπείς προς τις κινήσεις των ώμων, έτσι όταν οι παλάμες απομακρύνονται πολύ, τα χέρια τεντώνονται και η προσπάθεια για χαλαρούς ώμους και αγκώνες ακυρώνεται. Αν, από την άλλη, οι ώμοι και οι αγκώνες βυθίζονται πολύ, τα χέρια δε είναι δυνατό να τεντωθούν και θα είναι πολύ κυρτά. Όταν κινούμαστε, τα χέρια πρέπει πάντα να είναι κυκλικά και ευλύγιστα, χωρίς να καταρέουν, σταθερά, αλλά όχι άκαμπτα.


                                                                                     

Προϋποθέσεις για ολόκληρο το σώμα

1.    Ο νους οδηγεί τις κινήσεις
Στη πρακτική του Taiji δεν κουνάμε απλά τα χέρια. Αντίθετα, πρέπει πρώτα να σκέφτεται κανείς την κίνηση και μετά να την πραγματοποιεί αργά. Όταν κάποιος σπρώχνει, πρέπει πρώτα να σκέφτεται το σπρώξιμο και την ενέργεια στο ενεργειακό κέντρο, πριν πραγματοποιήσει την κίνηση. Ο νους δεν σταματά, άρα και οι κινήσεις δεν σταματούν – δεν υπάρχουν διαλείμματα – σαν μία γραμμή να ενώνει όλες τις κινήσεις μαζί. Από την αρχή μέχρι το τέλος πρέπει κανείς να χρησιμοποιεί τον νου για να οδηγήσει τις κινήσεις.
Η θεωρία του Taiji λέει ότι «το μυαλό είναι η μητέρα, το σώμα είναι ο γιος, έτσι το σώμα ακολουθεί το μυαλό».Πρέπει κανείς να δίνει προσοχή στην ακινησία και στη συγκέντρωση. Όταν ξεκινάει κάποιος την άσκηση, πρέπει να καθαρίσει και να ηρεμήσει το μυαλό του, να το αδειάσει από τις σκέψεις και να βεβαιωθεί ότι όλα τα μέρη του σώματος είναι σε σωστή θέση – το κεφάλι ίσιο, τα χέρια και το κορμί χαλαρά, η αναπνοή φυσική – και μόνο τότε να ξεκινάει. Κατά τη διάρκεια της φόρμας το μυαλό πρέπει να διατηρείται ήρεμο και καθαρό. Παρά την δυσκολία της φόρμας, ή το ύψος και την διάρκεια της κάθε στάσης, πρέπει κανείς να διατηρεί τη διάθεση διαλογισμού, αλλιώς τα χέρια και τα πόδια θα φύγουν από τη θέση τους και ο σωστός ρυθμός της κίνησης θα χαθεί. Όπως ορίζει η θεωρία του Taiji «χρησιμοποίησε την ακινησία για να ελέγξεις την δύναμη» - παρόλο που κανείς κινείται δείχνει ακίνητος, παρόλο που είναι ακίνητος, δείχνει να κινείται. Αν κανείς ακολουθήσει αυτές τις οδηγίες δεν θα κουραστεί υπερβολικά ούτε θα έχει εκνευρισμό. Όταν πραγματοποιείτε τη φόρμα, το μυαλό πρέπει να παραμένει ακίνητο, ενώ δίνετε προσοχή σε κάθε κίνηση. Δεν πρέπει το μυαλό να σκέφτεται προβλήματα κατά την διάρκεια της φόρμας. Αυτό είναι κάτι που οι αρχάριοι εύκολα ξεχνούν: ασκούμαστε για να αποκτήσουμε ενότητα σώματος και μυαλού.

2.    Χαλάρωση
Μην χρησιμοποιείτε ωμή δύναμη.
Χαλαρώνουμε δεν σημαίνει ότι αφηνόμαστε εντελώς, αλλά ότι το σώμα κινείται φυσικά και ότι οι αρθρώσει και οι μυς είναι όσο πιο χαλαροί γίνεται. Η ακαμψία πρέπει να αποφεύγεται. Κατά την διάρκεια της άσκησης βεβαιωθείτε ότι η σπονδυλική στήλη είναι σε φυσική ευθεία, αφήνοντας το κεφάλι, το σώμα και τα χέρια να είναι φυσικά ανοικτά και χαλαρά. Η σωστή στάση του Taiji απαιτεί το πάνω μέρος του σώματος να είναι ίσιο και χαλαρό και όχι γυρτό. Χρησιμοποιήστε την φυσική δύναμη για να ελέγξετε τα μέρη του σώματος που χρειάζονται δύναμη για τη σωστή τους ευθυγράμμιση, και προσπαθήστε να χαλαρώσετε όλους του μυς. Για τους αρχάριους είναι πραγματικά δύσκολο να δουν το «όριο της δύναμής». Από τη χαλάρωση, φέρτε όλη την δύναμη από ολόκληρο το σώμα μαζί, και στην συνέχεια κάντε κάθε κίνηση κυκλικά και συνεχόμενα.

3.    Συνεργασία πάνω και κάτω μέρους του σώματος
Η θεωρία του Taiji ορίζει ότι «όταν ένα μέρος κινείται, όλα τα μέρη κινούνται, όταν ένα μέρος είναι ακίνητο, όλα τα μέρη είναι ακίνητα – πέλματα, πόδια, μέση σχηματίζουν πάντα μία ολότητα». Οι αρχάριοι, παρόλο που γνωρίζουν την θεωρία – π.χ. ότι η μέση είναι ο άξονας – δεν μπορούν να αφήσουν τον νου να συνεργαστεί με τις κινήσεις. Έτσι, είναι καλύτερο να ασκούνται σε μία κίνηση κάθε φορά, καθώς μόνο έτσι μπορούν να εξασφαλίσουν τη συνεργασία χεριών και ποδιών. Πρέπει επίσης να εξασκηθούν στο στέκονται στις στάσεις που περιλαμβάνουν ένα άδειο πόδι – π.χ. στον γερανό που απλώνει τα φτερά του – και στη συνέχεια να εξασκούνται στο να πηγαίνουν μπροστά και πίσω και στο γύρισμα του κορμιού.

4.    Κατανομή του βάρους – διαχωρισμός γεμάτου/άδειου
Μετά από τις απαιτήσεις της στάσης, πρέπει κανείς να δώσει προσοχή στην κατανομή του βάρους, γιατί καθώς αλλάζει η στάση και η κατεύθυνση πρέπει πάντα το βάρος να αλλάζει από το γεμάτο στο άδειο πόδι. Αν κανείς δεν ξέρει πώς να αλλάζει από γεμάτο σε άδειο, όταν πηγαίνει μπροστά και πίσω θα γέρνει ή θα αποκτάει κλίση. Η θεωρία του Taiji λέει ότι πρέπει «να πατάς σαν τη γάτα, χρησιμοποιώντας εξευγενισμένη δύναμη. Τα βήματα πρέπει να είναι ευέλικτα, σταθερά και ομοιόμορφα, χωρίς να τρέμουν. Το βάρος πρέπει να αλλάζει ανάλογα με την στάση και την κατεύθυνση της κίνησης έτσι ώστε το σώμα να παραμένει ισορροπημένο. Όταν η μέση γυρνάει, πρέπει πρώτα να σταθεροποιείται το κορμί και μετά να σηκώνεται το πόδι. Όταν κανείς πατάει, πρέπει πρώτα να ακουμπάει κάτω το πόδι και μετά σταδιακά να αλλάζει το βάρος. Η χαλάρωση του πάνω μέρους του σώματος βοηθάει να γίνουν οι κινήσεις ευλύγιστες και σταθερές. Πρέπει κανείς να αποφεύγει να έχει το πάνω μέρος του σώματος βαρύ και το κάτω ελαφρύ. 

5.    Φυσική αναπνοή
Όταν κανείς ασκείται στο Taiji πρέπει να αναπνέει φυσικά και βαθιά, χρησιμοποιώντας περισσότερο οξυγόνο, χωρίς ωστόσο να επηρεάζει την φυσική διαδικασία της αναπνοής. Οι αρχάριοι πρέπει πρώτα να αναπνέουν φυσικά, χωρίς οι κινήσεις τους να περιορίζουν την αναπνοή τους ή η αναπνοή τους να περιορίζει τις κινήσεις τους. Αφού κανείς μάθει τις κινήσεις, πρέπει η αναπνοή να ακολουθεί την πορεία της κίνησης.
Πάνω – εισπνοή
Κάτω – εκπνοή
Ώθηση μπροστά/κάτω – εκπνοή
Ώθηση πάνω/πίσω – εισπνοή
Ακολουθώντας αυτές τις αρχές, η αναπνοή θα συνεργάζεται με τις κινήσεις. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να βιάζει κάποιος την αναπνοή για να επιτύχει τη συνεργασία με της κινήσεις – αυτό δεν θα ήταν σωστό.



•    Συμπέρασμα
Η βύθιση του ώμου και του αγκώνα δεν συνδέεται μόνο με την θέση των χεριών, αλλά βοηθάει και στη χαλάρωση του σώματος και των μυών του στήθους. Η χαλάρωση της μέσης δεν συνδέεται μόνο με την διόρθωση της θέσης του πάνω μέρους του σώματος, αλλά βοηθάει να κρατήσουμε την σπονδυλική στήλη και το κεφάλι ευθεία πάνω. Αν το μυαλό δεν μπορεί να μείνει ήσυχο, δεν μπορεί κανείς να συγκεντρωθεί και είναι δύσκολο να διατηρηθεί η επαφή του νου και των κινήσεων, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιτευχθεί η απαίτηση για κυκλικότητα και συνέχεια. Αν δεν μπορεί κάποιος να ελέγξει την μετατόπιση του βάρους και την εναλλαγή μεταξύ γεμάτου και άδειου, δεν θα μπορέσει να κάνει το σώμα να κινηθεί σαν ολότητα και δεν θα επιτύχει την φυσική αναπνοή.


                                                                                      

Οδηγίες για αρχάριους
1.    Ισορροπήστε την ταχύτητα
Προσπαθήστε να κάνετε τις ασκήσεις με σταθερό ρυθμό. Πρέπει να κινείστε αργά, καθώς μόνο έτσι μπορείτε να σκέφτεστε την κάθε λεπτομέρεια και να κάνετε την κίνηση ομοιόμορφη. Διατηρήστε την ίδια ταχύτητα από την αρχή μέχρι το τέλος.

2.    Μην είστε ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά
Όταν ασκείστε στις στάσεις πρέπει να κρατιέστε στο ίδιο ύψος. Η διακύμανση του ύψους αποφασίζεται στην πρώτη φόρμα. Βεβαιωθείτε ότι οι κινήσεις όλης της φόρμας παραμένουν στο ίδιο ύψος. Για τους αρχάριους, η ψηλότερη φόρμα είναι πιο κατάλληλη, ενώ σταδιακά χαμηλώνει, ανάλογα με την πρόοδο.

3.    Προτεινόμενη συχνότητα άσκησης
Να ασκείστε όσο συχνά σας επιτρέπει η φυσική σας κατάσταση. Να κάνετε την κάθε φόρμα μία ή δύο φορές, ή να επαναλαμβάνετε ένα ή δυο μέρη της, ή να κάνετε απλά μία κίνηση.

4.    Σταδιακή πρόοδος
Οι αρχάριοι δεν πρέπει να ανησυχούν, καθώς πρέπει να προχωρήσουν από το εύκολο στο δύσκολο. Πρώτα πρέπει κανείς να μάθει ένα μέρος πολύ καλά και μόνο τότε να προχωράει στο επόμενο. Δεν πρέπει να προχωράει κανείς πολύ γρήγορα, καθώς πρέπει να μελετάει προσεκτικά την κάθε κίνηση.

5.    Μάθετε μόνοι σας και βοηθείστε ο ένας τον άλλον
Μπορεί κανείς να ασκείται και μόνος του, χωρίς τον δάσκαλο ή και να βοηθάει ο ένας τον άλλον διορθώνοντας τις κινήσεις.



Οι αρχάριοι πρέπει να έχουν υπομονή, να επιμείνουν στην άσκηση και να τελειοποιήσουν τους κανόνες του Taiji. Διατηρήστε την υγεία σας και βελτιώστε την φυσική σας κατάσταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου